Karangan

Ting!Ting!Ting!loceng sekolah sudah berbunyi.Saya dan Ruhaizad pergi ke kantin untuk berbincang mana kita boleh pergi untuk berlepak.Kita dua ingin pergi ke junction 8 atau amk hub untuk makan.Apabila kita mahu berbincang,saya dan Ruhaizad melihat rakan-rakan sedarjah kita sedang bermain bola sepak di padang.Selepas melihat rakan-rakan kita bermain bola sepak,saya dan Ruhaizad tidak berterus dengan berbincangan kita.Dengan segera,kita lari ke padang.

Kita cepat meminta izin rakan-rakan untuk bermain bola sepak bersama mereka.Mereka juga memberikan kita izin untuk bermain.Selepas itu,kita membina dua pasukan.Satu pasukan perlu ada sebelas orang.Saya dan Ruhaizad adalah dalam pasukan yang sama.Nama pasukan kita ialah MUFC.Kapten pada pasukan kita ialah Hakim.Hakim ialah ketua kelas juga.Dengan segera,kita bermulakan permainan kita.

Pasukan ATFC adalah pasukan yang kita akan berlawan.Pasukan ATFC yang memulakan permainan itu.Pasukan ATFC ada permainan bola sepak yang sungguh baik seperti Syafie,Hafiz dah Alif.Saya dan Ruhaizad takut untuk berlawan dengan pasukan pasukan ATFC kerana kita takut yang kita akan kalah.Tetapi,kita bemain sahaja.Dalam 15 minit,pasukan saya telah memberi pasukan ATFC satu gol.Hafiz telah dapat bola dari Alif dan selepas itu dia menendang bola dengan kuat.Bola itu dapat masuk dalam kaki pengawang kita,Saiful.Kita terlalu sedih untuk concede satu gol.Selepas itu,kita bercuba untuk dapat satu gol tetapi tidak pengawang ATFC syafie telah main bagus.Pada minit ke akhir,saya ada satu opportuniti untuk gol.Hakim telah memberikan bola kepada saya dengan teknik cantik.Saya telah bermuka dengan Syafie sahaja.Apabila saya mahu tendang,Alif telah main ganas.Dia tolak saya ke bawa dengan kuat.Saya jatuh dengan suara "bang".Kepala saya rasa sungguh sakit n mabuk selepas itu.Kaki saya juga luka.Dengan segera,Ruhaizad berlari ke arahan saya.Dia bertanya sayA"Firdaus,bangun!bangun!"dengan suara yang takut.Dia tolong membawa saya ke bilik guru untuk merawatkan kepala saya dan juga kaki saya.Ruhaizad telah memanggil Cikgu Yusof untuk tolong.Cikgu Yusof tolong menelefon ambulans..Saya dihantarkan ke hospital.Doktor merawati saya.Selepas merawati saya,dia menyuruh saya tinggal di sana untuk tiga hari.Keesokkan har,Ruhaizad dan keluarganya datang melawati saya.Saya sungguh bergembira..Dia ialah rakan saya yang baik.

Saya telah belajar erti persahabatan daripada peristiwa saya yang berlaku di padang.Ruhaizad telah bertolong saya banyak kali.Dia telah tolong saya apabila yang sedan mabuk dan sedang menjerit untuk tolong.Dia juga tolong memegang kepala saya dan taruk ointment.Di sekolah juga,dia tolong saya dalam pelajaran saya seperti matematik dan sains.Saya sungguh bernasib untuk mendapat satu sahabat seperti Ruhaizad.